TOPRAKKALE’DE
Nerden yolum düştü bu köhne yere
Gençliğim gidiyor Toprakkale’de Çaresizlik olmuş derdime çare Umudum bitiyor Toprakkale’de Her saat başında olur içtima Burada yaşamak yetti canıma Memleket gelince bir an aklıma Gözlerim doluyor Toprakkale’de Dağlar taşlar bile benden kıdemli İçemedim cam bardakta çay demli Dudaklarım kuru gözlerim nemli Yüreğim yanıyor Toprakkale’de Eğitim biterde tüfek çatılır Gecenin koynunda nöbet tutulur Bu hasret yürekten nasıl atılır Ciğerim kanıyor Toprakkale’de Anaya babaya bacıya hasret Yare kavuşmaksa olur mu kısmet Allah’ım ne olur bana yardım et Bedenim eriyor Toprakkale’de Anamın sesi var kulaklarımda Memleket türküsü dudaklarımda Hiç derman kalmadı ayaklarımda Dizlerim tutmuyor Toprakkale’de Ölümle yaşamın ince çizgisi Hangisi olacak bana yazgısı Sevdiklerim tutsun artık bu yası Bir hayat bitiyor Toprakkale’de 12 HAZİRAN 2003 TOPRAKKALE |
Ecel çağırıyor yine,
Ölümü özledim anne,
Vuslat gibi, visâl gibi…
çok güzeldi..tebrıklerimle kardeşime............................................................................................