Uzaklar
Uzaklar savurur bizi rüzgar gibi
Gün gelir teslim olur o uzaklar Demir kelepçe bizim ellerimizde Mapus duvarı gibidir, soğuk ve suskun Tatlı sert paylaşım beklenir kavuşmada Yabancı bakışlar, bahane ve mazeretler Sineye çekilmiş acılardır içimizde gizlenen Görünmeyen tel örgülerse hala aramızda Eskisi gibi değildir hayat yaşlı kalbimizde Bir de halka girmiştir araya, adsız parmakta Geçen uzun zamandan hazin bir hediye O an anlaşılır, mutsuz sondur filmin kaderi Tek tesellidir sevileni son kez görmek Ilk defa içten gelen bir hosçakal diyebilmek Akabinde, arkaya bakmadan çekip gitmek Son bulmuştur belirsizlikler, bitmiştir tablo Elim bir gerçek kalmıştır artık geriye.. Uzaklar çalmıştır kelebeğin ömrünü Sorarlar kaç yıldan başlar cezası.. Bir zorunlu ayrılığın, Bir aşkın intiharının.. Kan Kirmizi. |
Halis AKDAĞ
Oz-An