bak tahta bir kapıda gölgemi astı zaman mistik masalımsı annemin ezgileri nere degölgemi bıraktı çocukluğum zamanın zilinde çalıp çalıp kaçacağım iki belik örmelerim annemin kokusu gölgeme sindi zamanın entarisine haydi sende bul bu karede kendini sin yavaş yavaş kuytu anılarıma ürkek baykuş deli kızın erik kokulu zamanından bahşedilen armağandır anılarım bak tahta bir kapıda gölgemi astı zaman çocukluğumun yaramaz yüzünü astım yüzüne ürkek zil sesinde babamın kokusu ve gurbetten mektup getiren o son postam hani nerede kaldı o siyah beyaz kareler mistik masalımsı annemin ezgileri nerede bak kapıda yaramaz bir çocuğun figürleri ve etekleri zil çalan bir çocuğun gölgesiyim mahmudiye düzkaya |