DOSTANEYanıyor ruhumun firakında bahtımın öksüz harabı. Örse koydum kestane, bak mestane mestane. Doldur Barba, nûş edelim; sunsun peymâneler şarabı. İncir ağacı durağımız olsun . Arkasında hastane. Râşe-i nâlân içre kalsın, hâb-ı gafletten uyandırma Arabı. Sol yanımda bir sancı ki sorma… Sağ yanımda pastane. Seni bana taahhütlü gönder n’olur ey gözümün türabı . Kargo olayını sevemedim bir türlü. İlle olsun postane Hem örerler hem de giydirirler kafana yün çorabı. Bir mana arama’’Ne anlatmış?’’ Diye, söyleyeyim dostâne. |