KelpedeN.
Kadına yazılan şiirler gibi ıslak ıslak bu dünya
Kimse demez ki, deniz uslu, dalga hırçın Uçsuz bucaksız büyülerin kenarında kara Akrep suçlu, aşk madara.. Gölgeler ve oyunlar karmakarışık dargın İçimiz dışımıza vurmuş, kapanası zor yara Gönlüm ruhumun mendireğine kırgın Gerisini dönme dolap; salıntın farfara. Özgür olduğum gün, ölüm postasında gönlüm Günah yüklü vagonların sirene dokunan eli O meçhule kim gider… Kimine göre sürgün Beyhude akşamlara vurulmuşsa pranga / saydam çamları kırıyor aklını yitirmiş deli. Atlılar düş yorgunu beynimde zonkluyor numara Varımı yoğumu yatırdım… Zarı yok kumar’a Allah aşkına… Sizde düştünüz mü hiç dara ? Falezlerden at kendini, gelmiştir sana sıra. Hangi boyunduruk acıtır boynunu öyle Hangi özgürlüğün arkasında yok ki bir kadın Ağlamasın ki, sarmasın incileri mendile Duyulmasın mahşere acı figan feryadın. Taç mahal kadar güzeldi oysa görkemi Asırlar boyu aynı güzelliği gördün mü sen Asi bir çığlığın yankısı erkeğine kölemi Yoksa idam sehpasında düşlerini söktü mü kelpeden. |
Oysa bana göre ertelenmeyecek bir şiirdi bu şiir... Şiirdi işte...
Kutlarım şairide şiirinide....