Son günlerdeki yaşananları gördükçe insanın içinin burkulmaması olası mı? Güzel yurdumu ve güzel insanlarımızı uzaklardan izlemek, yaşadıklarını hissedebilmek pek kolay ve gerçekçi olmasa da yüreklerimizin aynı doğrultuda attığını söylemek, uzaklardan dertlere ortak olmak boynumuzun borcudur.

Susmanın zalimi cesaretlendireceğini hepimiz biliriz. Susmak meydanı boş bırakmaktır. Meydan boş kalınca da oraları sahiplenmek isteyenler istediğince at oynatabileceklerini düşünürler. Bu nedenle meydanın boş olmadığını yeri geldiğince anlatmak, hatırlatmak gerekir. Kimileri nezaketten, edepten, ardan anlamaz. Herkesi kendince densiz bilir. Densizin hakkından da densiz gelirmiş. Hani derler ya “Deli deliyi, tavuk biliyi severmiş.” o misal. Bu düşünce doğrultusunda yaşananların üzüntüsü ve elimden bir şeyin gelmediğini görmenin aczi içinde yapabileceğimi, gücümün yettiğini yapmaya çalıştım. Taşlama mı dersiniz, haşlama mı dersiniz, yergi mi dersiniz, sövgü mü dersiniz, yoksa hiciv mi dersiniz bilmem. Nasıl istiyorsanız öyle adlandırın. Sonuçta hepsi aynı kapıya çıkacaktır. Önemli olan adı ya da anlatımı değil duygu ve düşüncelerin yansıması. Umarım gönlümden geçenleri dizelerimle yansıtabilmişimdir. Dileğim, beklentiler doğrultusunda duygu ve düşüncelerimizin yapıcı olarak değerlendirilmesiyle gereken yerlere de ulaştırılmasıdır.

Belki çizmeyi aştım. Aşılması gerektiği için. Biliyorum, etmesine ettim, ama yine de “Edep ya hu!” düsturuyla sürç-i lisan ettimse affola.

Dileğim odur ki Hz. Ömer’in adaletinden bir nebze de olsa nasiplenirler.

SIDKIM SIYRILDI

Dili pervasızca yalan dolanda
Halkını yok sayıp despot olanda
Eşeği bağlasan durmaz kolanda
Düzen tutmaz oldu sıdkım sıyrıldı

Açılım adına ülke kararttı
Halklar arasında husumet arttı
Adalet kantarın keyfince tarttı
Hakk’ı bilmez oldu sıdkım sıyrıldı

Nice diktatörler gelip de geçti
Hepsi utancıyla tarihe göçtü
Adını ananlar küfürü seçti
İbret almaz oldu sıdkım sıyrıldı

Sen ben davasını öne çıkardı
Ondan olmayanlar çapulculardı
Orantısız güçle gaza boğardı
Toma durmaz oldu sıdkım sıyrıldı

Yoksul ezilirken varsıl semirdi
Ehil olmayanlar amir emirdi
Düzen bozuldukça halkı kemirdi
Aklım ermez oldu sıdkım sıyrıldı

Gaflet ve dalalet gözün bürümüş
Vatanın bağrına düşman yürümüş
Millî servetlerin tümü çürümüş
Hırsı sınmaz oldu sıdkım sıyrıldı

Bezirgânlığınla dini sömürdün
Biçare indinde sonsuz ömürdün
Bir paket makarna bir de kömürdün
Cahil caymaz oldu sıdkım sıyrıldı

Melanî sorgular adalet nerde
Ömer’in düsturu sürünür yerde
Akilin gözüne çekilmiş perde
Gafil aymaz oldu sıdkım sıyrıldı

Tahsin MELAN / Melanî


Şiir sunumu:
youtu.be/zxuCX-RkYMo