4
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1283
Okunma
Kapılardan hiç içeri giremediğimizde
her kapıdan dışarı çıkmaya başlarız
o zaman tek bir kapıda kalır aklımız
sevgili bildiklerimizin gönül kapısı
o kapılarla yol alır, o kapılarla yol oluruz
o kapılarla dirilir, o kapılarla gömülürüz
bir buket çiçekle kırılır yüzlerin kilitleri
bir buket çiçekle unutulur mezar köşeleri
kapanır mı kapanmaz mı bilemeyiz hiç
onlar içindedir hep biz dışarısında
açılır mı açılmaz mı seyredemeyiz hiç
sararız da sararız, ha babam yaralarımızı
o kapılarda kül, o kapılarda kul oluruz
o kapılarda sis, o kapılarda hür oluruz
affedilir miyiz, affeder miyiz bilinmez
zaman kapılara aç, kapılar zamana muhtaç...
.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
