SORMA
Sorma ne haldeyim?
Mavinin özlemi Şafaklarına çökmüş şehrin, Az ilerisi deniz gibi ufkun, Ulaşmak güzeldir muhakkak Koyduğun hedefe, Kötü olan geride kalmaktır Ya da geride kalanların mahcubiyeti Büker belini insanın. Sakinliğine aldanma sakın, Arınmış sabahların durgunluğu bu, Şehrin koynuna sokulur Azgın dalgaları ile deniz az sonra. Ki bu şehir neler saklar koynunda, Nice analar evlat acısı gibi Çeker gecenin havasını içine, Sorma ne haldeyim? Buram buram kokan lavantalar, Bir ayağında ayakkabı olmayan Yetim kızların hayallerinde Açarlar her sabah. Bir bulanık suda Kusur arasa da üveyler, Gelip geçicidir bu gürültü şehirden. Acıların izleri kazınır ama yüreklere, Sorma ne haldeyim? Ve dar sokaklarında şehrin Vurulanlar vardır bir hiç uğruna. Hangi kesik bakışın ardından çıkan Nedensiz kavgaların, Ve nedenli etkili bıçaklanmaların İki çocuğu aşmış, Sülaleye, kavime taşmış Kan davalarının Temellerinde kaybolan gerçekler Tüketir insanın insanlığını, Sorma ne haldeyim? Bir koru avutur gece şehirde, Uyumaz, uyuyamaz babalar Gelmeyince evlatları, Çalan telefonda, Kapı zillerinde gözleri, Gece birlere kadar oturur babalar, Aslında gecedir babaların içine oturan Vesvesesinde şeytanın Kırk tane olayı getirir şehir, Kimi zaman da iki polis Çalar kapıyı Filan yerde, filan saatte Faili meçhule karışır ümitler, Sorma ne haldeyim? Yine ören yerlerinde şehrin Bazı geceler Öksüz ve yetim Isınmak için sarılırlar birbirlerine. Yağmurda sönmüş ateşin Olmasa da etkisi Tutarlar üşüyen ellerini Küllere. Hayalini kurarlar Sıcak bir yuvanın Bir tas çorbanın. Bally poşetlerinde avunurlar, Düşüp kötülüklerin pençesinde Kaybolurlar, Sorma ne haldeyim? Bir de mutlu uyananlar Vardır sabahları bu şehirde. Kahvaltı sofrasında Ekmek almaya gitmiş Ama dönmemiş abilerini beklerler. Acı fren sesinde anlayacaktır, Abi’sinin geri gelmeyeceğini bir daha, Sokakların tekin olmadığını Anlayacaktır sonrasında. Annesini, babasını teselli etse de Ağlayacaktır ömür boyu, Sorma ne haldeyim? Sorsan da sormasan da Bu gerçekler saklıdır şehirde. Yaşadıkça umut eden, Umut ettikçe yaşayan İnsanların şehrinde. Dengeleri alt üst eden İnsanların şehrinde. Sorma ne haldeyim? ls |
Vardır sabahları bu şehirde.
Kahvaltı sofrasında
Ekmek almaya gitmiş
Ama dönmemiş abilerini beklerler.
Acı fren sesinde anlayacaktır,
Abi’sinin geri gelmeyeceğini bir daha,
Sokakların tekin olmadığını
Anlayacaktır sonrasında.
Annesini, babasını teselli etse de
Ağlayacaktır ömür boyu,
Sorma ne haldeyim?
Sorsan da sormasan da
Bu gerçekler saklıdır şehirde.
Yaşadıkça umut eden,
Umut ettikçe yaşayan
İnsanların şehrinde.
Dengeleri alt üst eden
İnsanların şehrinde.
Sorma ne haldeyim?
ls
mÜKEMMEL ANLATIMDI OKUDUM YÜREĞİNİ KALEMİNİ ALKIŞLIYORUM
YÜREK SESİN HİÇ SUSMASIN............
----_____________________SAYGILAR