Yalvartma Yaradan Dururken Kendine
Karartma dünyamı çekip de güneş gözlerini üzerimden.
Gitme arkana dahi bakmadan, desteğin olmazsa düşerim gücümden. Sen olda yanımda, varsın sürsün izimizi Azrail, yok korkum ölümden Yalvartma yaradan dururken kendine, şaşırtma beni özümden. Sözümden dönmem, sevmem senden başkasını. Ben sen değilim bırakmam öyle kolay feleğin yakasını. Bilirsin inanırım her dediğine, yapma bana ayrılığın şakasını. Yalvartma yaradan dururken kendine, gel nerdeysen budur aşkımıza yakışanı. Geri dönmek istersen bensiz yapamayıp. Hiç boşuna zahmet etme kendine, beni arayıp. Bulamazsın beni, çünkü beden duruyor ruh kayıp. Yalvartma yaradan dururken kendine, yıkılmışım zaten ben bir köşede adını sayıklayıp. Son pişmanlık fayda etmez sakın peşimden ağlama. Sen giyin yine beyazını, karaları bağlama. Sakın deyim kendini kahredip yüreğini dağlama. Yalvartma yaradan dururken kendine, dirime faydan olmadı ölümün başında kalabalık yapma. |