Kader günü
Sabah yeli vururken
Uykusuz gözlerime Yagmurlu geceden Toprak kokusu sinmis hüznüme Buram buram hasret kokarken Sensizlik dolmuş sineme Silüetin düşerken göz kapaklarımın gölgesine Esintiler kulagima fısıldarken şarkı söyler ismine Kader gününü yazarken Yoklugunun ürpertisi degdi biran tenime Bir ses ver yüregim yanlızlıklarıma Sevmemden anlamıyor sevdigim Sabrımı tükettim yoruldu beklemelerim Tükeniyorum umutsuzluklarda kaderimi bekliyorum Dönülmeyen yollara mecburum Acılarıda çekmiyor artık bedenim Yaşamak zorluyor yollarımı Kader günüm yazıyor yazımı Ya ayrılık kokuyor nefesim Ya isyan için kalkıyor ellerim Duy sesimi ya ALLAHIM Hani kimi sevdi bu yüregim Şimdi nerde sevdim diyenim Kader pişmanlıklarımı silermi alın yazımdan Getirir mi yaşayamadıklarımı verir mi yıllarımı Kaderim yine oyununu oyna vur yine Vur bir daha hep sen agla yüregim Hep sen agla kimin umurunda Var git dönülmeyen yollara Kader günü sana haram olmuş Zaten hayat seni acısıyla yormuş Kader sana dogarken vurmuş Ne talihsiz günmüş var git kaderine Bakma ne dününe inanma hiç bir gününe Ziyan olmus koskoca ömrüne Üzülme hiç gülmeyen yüzüne Son bir veda son bir buse Var git Var git yoluna ne üzül ne agla sonuna Var git yoluna isyan etme kaderine Var git Var git yoluna Var git sonuna |