Kulluk Gerek Her Daim
Tabibim! söyle bana; kolay mı em’siz derdim ?
Fırsat ver tövbelere, dünya için köleydim ! Sıla içinde hasret, vuslata dünden erdim Hastaya gerek sabır, ya şükürsüz öleydim ! Kulluk gerek her daim, onsuz olmasın an’ım ! Anlar içre an olsun, anda alsın ol canım Kimseler anlamaz ki, anlasa ağlarlardı Gözyaşına gerek yok, içim içre ırmak var Gece gündüz dönerdi, semada çağlarlardı Mesele ihkakı hak, o kalemi kırmak var Kulluk gerek her daim, terler aksın derinde Canlar içre can olsun, cana cansın derinde Ümmiyim kitab benim, bilen alsın okusun Her harfine köleyim, pazar pazar gezdirsin Gergeflerden geçirsin, ilmek ilmek dokusun İster sersin yerlere, ilelebet ezdirsin Kulluk gerek her daim, yel gelip estirende Hanlar içre han olsun, hancı yol kestirende Kavlim karar eyleyip, yoluna koysam serim Cehd ile gelemezsem, perişan etme bizi! Kelamın başım üzre, cehlim kendi eserim Secdeye varanların, alnında durur izi Kulluk gerek her daim, gafletten kurtul selim Tanlar içre tan olsun, duadan kesme elim |