Hayat bir dalgalı deniz. Bir kara gece hayat, fırtınaları dinmeyen, öfkesi dizginlenemeyen.
İnsan,
bir küçük sandal...
Küreği kırık, yelkeni yırtık, pusulası bozuk...
Bir yürüyüş bu aheste aheste bilinmezliklere...
Zamanla, zamansızlıkla, amansızlıkla savaş delicesine.
Bir derin sessizlik hayat, ruha yük, düşünceye pranga...
İşte,
tüm bu karmaşada, karışıklıkta, sevimsizlikte, muharebede: eğer yüreğin sağlam ise, eğer yüreğin mert ise, eğer yüreğin sevgi iksiri ile aklanmışsa, korkma diyorum ben.
Tüm fırtınalara,
tüm karanlıklara,
tüm yıkımlara bağışıklık kazanmışsındır...
Cesur olmalı, sabırlı olmalı, acıya katlanmasını bilmeli bu süreçte...
Bu savaşın sonunda, bu yorucu hayat yolculuğunun nihayetinde, şüphesiz kaçınılması imkansız olan final var ama,
yine de,
bir bukle tebessümü derleme gayretinde olmalı insan.
Hayat savaşında aldığın sevda yaralarını, çok sıradan gelecek belki ama gerçekten zaman merhemi ile tedavi edebiliyor insan.
Asil,ol,
isyankar ol,
gururlu ol ama,
bırak o son gelmeden, gönlün bir tutam hayat koklasın kızıl ufukların
solgun güllerinden...
Güzel şiirdi. Gerçekten duygu yoğunluğu yaşatıyor kelimeler insana.

Bir tutam hayat tarafından 6/28/2013 9:07:15 AM zamanında düzenlenmiştir.

Yüreyin kalemin var olsun
Harika bir eserdi saygılarımla