Hayata..
çevirdikçe kazı yanmasın değildi hayat.....Hayat;
yaktığın tüm kazların ağır kokusuna katlanabilmekti.. Kırdıklarının kan kokusu kalbini kestiğinde hala yaşayabilmek.. Arkan dönükken görmeye devam etmeye katlanabilmek.. insan olmak değildi hayat.. o insanı var edebilmek.. yaktığın ve yıktığın anlara yakan yıkanlara rağmen.... |
sunusu okudum
hep gerçekileri anlatan
eksiği yok fazlası var
kutlarım saygı değer kalem