Aşk göz ucunda başlar yürek de mola verir
Tatlı bir sancı ile yüreğine kurulur
Aldığı her lokmada mutlulukları derer
Buna aldanan yürek sevdiğine kör olur
Ancak gitme vaktinde aklı başına gelir
Yaptığı hatalara sonunda kendi güler.


Ayrılık vakti gelir gözler vedaya hazır
Başladığı nokta da yolcu etmek gerekir
Ardı sıra üzülüp hasret şiiri yazar
İsmini çoğu zaman kalbin içine kazır
Zaman geçer üstünden kar yağar, yağmur yağar
Sonunda bir bakmışız tek bir avuca sığar.


Hazırdır sevmelere alında gönül zaten
Çift geldiği dünya da eşini arar durur
Takvimedir sitemler günü geceye katan
Suyu kesik nehirdir olduğu yerde kurur
İlk gördüğü ışığa güneş diyerek açar
Anlayınca gerçeği soluksuz geri kaçar.


Bazen de kabullenir tav olur eldekine
Hayat böyle diyerek düşe ağıt yakılır
Göz ucuyla bakılır geçerken yoldakine
Gönlünün çeperine acabalar takılır
Bir elldekine bakar bir yolda ki umuda
Erteler düşlerini olmayacak ümide.


Aşk dediğin nedir ki iki yıl ömrü varmış
Uzmanlar ispatlamış çaba boşadır diye
Kavuşunca aşk biter şefkat gönüle karmış
O zaman çırpınışlar kalpler de hala niye?
Yaşanan günü sevip kıymeti bilinmeli
Olan her şeye rağmen hayata gülünmeli..


Ayvazım DENİZ