lacivert bir gece gibi düştün gönlüme
zaten düştün
ki gecemi öptü ayaz nefesin

kagir bir baraka gibiydi yalnızlığına kayıtlı ben
bende kalan en son tebessümünü sıyırdı gecen
ki sevdamı giydi lacivert gecen

bak bendeki sessizliği duyunca
sağlaşmış ruhun
renkler solacak resimlerde
ve tek renk kalacak
lacivert bir tebessüm donacak
resimlere küsecek ve renklere
ben hep lacivert konuşacağım

yalan be yalan de heeeyyytt bağ bozumu gülce
günü doğur lacivert ayaz’ımda
vurgun yemiş al basmış hareli sevdam
küskünlüğün kime
resimlere yansımış durgun bakışlar
bomboş ruhsuz gece gibisin ey turkuaz’ım
ve hep lacivert giyecek sende kalan yarım

sahi kimsin sen geçmişte kalan sen misin
yoksa ben miyim sana geciken
heyyyyt mavinin kardeşi lacivert im giy beni

ve çocuksu bir dargınlık siner tebessümüne
ki lacivert ayaz doğurur beni
ya sen yaslan yadıma yada ben yazılayım lacivert yazgına


mahmudiye düzkaya