Kefen Beyaz ve Melekle
Gecenin bir yarısıydı
Daldığım birkaç dakikalık uykudan uyandığımda Pencereden baktığımda Her yer bembeyazdı Soğuğa aldırmadan açtım pencereyi Şehrin pırıltılarını izlemeye daldım Ve hayallerimde canlandın yine Beyazlığın üstünde Sanki bir melek konmuştu yere Pırıl pırıl gülüşüyle Pencereden sarkıttım kendimi Aşağıdaki meleğe doğru Beyazlar üstündeki meleğe Dokunmaktı tek gaye Bıraksam kendimi boşluğa Yanında olsam Dokunsam tenine Kefen giymiş şehirde Bende uzansam beyazların üstüne Usulca kapansa gözlerim zamana Ve alıp götürse beyazlık beni Sensiz karanlığa bürünmüş bedenden Düşlerdeyim ben yine Beyazın ahenginde Yine kapıldım sensizliğe Bu gecenin içinde Kefen Beyaz ve Melekle |