10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
876
Okunma
Zebani
duru bir ekvator yanardı
gülünce dudaklarında
zerafetin kızılı
utanırdı yanaklarında.
gören göze mührolmuştu
güzellik bağlamında.
memelerine süt yürüdü
ve oğul; kasıklarına...
kız-dı.
dış karnından büyük diyeymiş
iç karnı
göbeğinin ayvamsılığı.
sabahların güneşi her gün
aynı gece için uykuya yattı.
erkek pijaması giydi ZEBANİ
boyuna,mavi-beyaz çizgili
kabus...maviydi.
temel iç güdülerinin
kör,sağır ve azgın
hayvanlığında
teninden boşalan salgılarla
damladı kızın ruhuna.
üstünde ömür katlettiği
kırık kızılcık sopaları
dile gelip söylemedi
demir karyolanın lanetini
ve
yastığın altındaki
döl kurulanmış kanlı mendili.
ZEBANİ mavi sevişirdi.
Seher Duman
Cevap Yaz