DEDİM Kİ
Nağmeyi kopuzundan tanıyana dedim ki
Hazar’dan ben Tuna’ya sel oldum akıyorum Sana visalim benim, son arzum muradım ki Lalezarlarda açan, gül oldum kokuyorum Tuna’nın sularına, gölgen bile yetiyor Kıvrımlı kıyılarda, dinleniyor yatıyor Şiirlerin merhemim, kalbim nasıl atıyor Bayrağın alındayım, yoluna bakıyorum Tezeneyi ağlatma, nağmelere renk gelsin Kilimde elif, lam, mim, desenlerinde gülsün Palandökende her çığ, seni sevdiğim bilsin Sevda surlarında ben meş’ale yakıyorum Türk elinde Aral’da, dolu dizgin at sürdüm Ben ki Mete dedemle, akınımı sürdürdüm Tanrı dağ eteğinde, seni koşarken gördüm Oturdum bir kenara, Şamil’i okuyorum Hulin dağın altında buluşmaya varım ben Ulu meşe şahidim gülüşmeye varım ben Kızıl elma, Turan’a, çalışmaya varım ben Türk olan yüreklere, sevgiler dokuyorum Yayıkta ayranını, nasıl severim nasıl Türk’ün şanlı özünü, bilecek mi bu nesil Konu sevdaysa eğer, bilirim erkan, usul Senin nazlı başına, çiçekler takıyorum Lüzumsuzum tar kopuz, mehteranla birleşsin Azar,Özbek hepsi Türk, seslerimiz gürleşsin Türk’ün kutlu davası, beyinlere yerleşsin Ok yaydan çıkmak üzre, dişimi sıkıyorum Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |