Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Buğulu Karanlık
melhmirl
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 787 okunma
Buğulu Karanlık
Güneş tepedeyken bakamazsın çıplak gözle.
Bundandır aşkımı görememen. Batarken bakabilirsin ancak. Anlarsın… Ve, çok geçtir artık. Güneş batmış, Çoktan karanlıkla başbaşa kalmışsındır. Bir ışık ararsın çaresizce, Ay, ışığıyla sırıtır sana. Yıldızlarla aydınlanmaya çalışsan da, Ne güneş kadar aydınlatabilir seni, Ne de ısıtabilir o soğuk tebessümünü. Ve bu aşktan sonra, Sana ne kadar ışıldasa da yıldızlar, Artık parlamayacaksın. Buğulu camlara kalp çizsen de, Ufuktaki gün gülümseyecek sana. Farkında olmasan da, Ne buğulu camdaki kalbinden, Ne de tebessümünden bir iz kalacak. Gün geçtikçe eriyeceksin. Güneş hiç batmayacak, Ay dahi gülmeyecek sana. Tek yoldaşın; Karanlığındaki cılız mum ışığın olacak. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Buğulu Karanlık şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 19.6.2013 19:51:34
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 787
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.