DOĞUBATI
DOĞU’ma
Karadut tadındaki dudakların Ay ışığında çırılçıplak dolaşan ayakların Uzan yamacıma Dokun sırmalarıma Mis kokuyor mu, yumuşacık mı Karmaşık mı Duyguların gibi Garip bir telaş içinde misin Gözlerin fer fecir Zaman sustu, duvarlar dinlemede Sessizlik... Giderken dönüp el sallayışın sonsuz gidiş mi Elbet birgün geleceğim mi Bütün duygular baharatlı Gözyaşı sonuncu Sen de ağladın ya eridi içim Gittin ya Gözlerim dimağında kaldı... Sustum Sessizce gitmesini bilenlere DOSTÇA KAL... Z/S |
Gece güne ruhunu teslim ederken Lal olur, bir tek ezanların sesi duyulur...
Sonra sonra başlar kalabalık, ruhundan kopar gecenin insanlar, bırakırlar kendilerini sokaklara, caddelere ve şehirlere...
Sevgiyle...
Alen tarafından 10/22/2008 5:21:53 AM zamanında düzenlenmiştir.