ELİNİ YÜREĞİNE KOYgit canım, bekleme … git yar yüreğim ağlıyor, çok ağlıyor bilme ama sen git … çünkü zaman, bir sonsuz boşluk ve ben seni arıyorum dipsiz kuyularda... ucu yok bir iplik elimde... iniyorum, iniyorum, yoksun ve derinlerde bir yerlerde akan bir suda suretinin gölgesini gördüm, düştüm o gölgenin ardına... o gider, ben giderim... nerdesin ey yar, nerdesin bak, yapayalnızım... gözlerim seni yıkar... gel artık, gel... her nerdeysen gel. yalnızlığım ağıt, yalnızlığım okyanus... ezildim, horlandım, hırpalandım da yar vazgeçmedim seni sevmekten... duyar mısın ki sesimi inler yer- gök inler yar, gel gayri demekten inan, inan yar artık ar ediyorum sana haykırmaktan. gelmeyeceksin bunu öğrenmek çok zor oldu... artık dipsiz kuyularda seni aramayacağım... artık seni türkü diye çağırmayacağım, artık dağlara umut ekmeyeceğim… saçlarımı savurup rüzgara vurup okyanusa ayaklarımı balık olacağım. dalacağım diplere -suretin vardı ya hani- belki ordasındır batık bir gemide beklersin beni belki... ah yar... bildim ve anladım ki sevda gemisi batmadı ordasın işte... ah yar… ordasın! gel canım, gel.. tut ellerimi ve gel çıkalım bu gözyaşı denizinden, çıkalım dağlara dağlara... sen saz çal bana, ben türkü yakayım gözlerine ve çakırım, gök gözlüm haykıralım dünyaya sevdamızı. 16.12.2007 Serap Hoca |