GÖÇÜM SARMALANDIGÖÇÜM SARMALANDI Göçümüz sarıldı, yükler tutuldu.. Alnıma yazılmış yazım İstanbul. Sıla terk edildi, gam unutuldu.. Dilde türkü, elde sazım İstanbul. Bölündü ailem, gurbet yüzünden. Yanıyor sineler, hasret közünden. Gelen geri dönmez, ayak izinden. Sinemdeki yakan közüm İstanbul. Sızlanma diyorlar burası gurbet. Nasıl dayanayım, durum garabet. Saçıldık etrafa, haller harabat. Gam kasavet sardı, sızım İstanbul. Çekiyor gizemin insanı, sana. Onca cenkler oldu senin uğruna. Nice yiğitlerin girdin kanına. En son söylediğim sözüm İstanbul. Adına durmadan şarkı yazılır. Türlü methiyeler, sözler dizilir. Sırlı tarih ancak sende gezilir. Pür dikkat sendedir gözüm İstanbul. Evlâd-ı Fâtihân yadigârımsın Ahmed-i Mahmud’dan âh-u zârımsın Şühedâ gazânla sen efkârımsın Her köşende ayak izim İstanbul. Darıldım seninle, aramız bozuk. İşkenceni çektim.. çok yedim kazık. Hülvani dilimde eyvah ve yazık. Yine de atamam bizim İstanbul. Hülvani BAŞTUĞ 17/06/2013 ... |
duygu yüklü bir eser
selamlar saygılar