KÂLÜ BELÂKâlû belâdandır bu aşinalık Ta ervah-ı ezelden sana muhabbetim Bu faniler dünyasından sanıp da aldanma kendine. Semadaki yıldızlar kadar Devretmişken âlemde seneler Kim bilir? Bize kadar kaç sefer Dolup boşaldı şu fani yolcu hanı. Birbirine rastlaşmış iki gözün Teşrik-i mesaisi olsa olsa tevafuktur! Hele ki tesadüfe yorup da Bu kapından kovma beni ey yâr. Hasan Ulaş |
pergel misali ömrümüz
dönüp duruyoruz işte iki eksen ile
o iradenin
biri cüz-i, diğeri külli
isyan gereksiz, sebeplerde giz
ilah'ı
algılama dünyası burası nihayet
kimi göç eder kapısından
kimi girer içeri...A.B...
Harika bir seslenişti kardeşim. Bütün samimiyetimle kutluyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum...