Aynı mesafeler...!!!
Yüzlerce kilometreler...!!!
Sevgilim,
Kalbim sana hasret.
Dokunuşlarını özlüyorum,
Her yeni gün,
Biri sürü anılar arasında boğuşuyorum.
Ertesi gün ise,
Yine içimdekileri yazıyorum.
Her defaki gibi,
Aciz cansız sözlerimle.
Hayat çok tuhaf...!!!
Her zaman güzelliğiyle yanında,
Kalbinin en derin noktası,
Bir insan...
Her zaman dokunamadığın,
Sabahları gözlerini açtığında,
Göremediğin bir varlık.
Sevgilim...
Sensizlik ne zormuş yokluğuna dayanamıyorum,
Her gün kalbimde hıçkırarak ağlıyorum.
Sabrederek dibsiz kuyu gibi.
Gözyaşlarım durmadan akıyor.
Çok zor her gece,
kucağının hayaliyle uyumak.
Sensiz bomboş geçiyor günlerim.
Uzaklardan da olsa gördüğümde,
Ağaçlardaki bahar yaprağı gibi,
Durmadan titriyor yüreğim.
Sevgilim...
Kendimi avutacak yöntemler buldum...!!!
mesela sana dokunabiliyorum artık.
Her Kuzey rüzgarı estiğinde,
Kokun rüzgara dolup,
Bize estiğini biliyorum.
İşte sen sarıyorsun beni.
Solduğum her nefeste...
Bununla yetiniyorum,
Sana kavuşacağım güne kadar...

Emir Kerküklü