Hüzün rüzgarı estiğinde,
Kendime huzurlu şehir arıyorum.
Mutluluk nefesini solabileyim,
Hüzünlerimi damla damla kanayım,
İşte o an kucağını anıyorum.
Ve sana sarılmak için,
Sana geliyorum.

Odamda her yalnız kaldığımda,
Ömür kitabımı açıp,
Mazinin sayfalarını okuyorum.
Kurtuluşumun bölümünde, Kahramanımı anıyorum.
Ve mutlu bir son bölüm yazmak için,
Sana geliyorum.

Gecelerin karanlığı çöktüğünde,
Yalnızlık beni boğuyor.
Ağlamak istiyorum çaresizliğimden,
gözyaşlarımı silmeye çalışıyorum.
İşte o an güzel sözlerini anıyorum.
Ve gülümsemeyi tatmak için,
Sana geliyorum.

Yağmur yağdığında,
Hava soğuduğunda,
Çok üşüyorum.
Sıcaklığına ihtiyacım oluyor.
İşte o an resimine sarılıyorum.
Ve kalbinin sıcaklığını hissetmek için,
Sana geliyorum.

Aklımda seyahat ettiğimde,
Hayallerimizin saraylarına gidiyorum.
Ümitlerimizin yollarında gezdiğimde,
İşte o an seni anıyorum.
Ve sana geliyorum

Kalabalıklarda yürüdüğümde,
Kimseyi tanıyamıyorum.
Yabancılık hissi yaşıyorum.
Vatanıma kesin dönmek istiyorum.
İşte o an seni anıyorum.
Ve senle bir ömür yaşamak için,
sana geliyorum...


Emir Kerküklü