tebessümün goncası
bugüne dek
güzelliğine ve gelmeyeşine bin sual ettim acep hangisi cevap bulmuş ki huzurlu bir kent adamı seçildim bir bakışın, çaresiz kaldığım çehresinde durduğu yere aşk diye yazılmış kader tılsımının belki de en büyük ikilemiydi başlangıcın, o alt üst eden denklemi gecenin, gökyüzüne bıraktığı seçkin yıldızlarıyla aydınlığın mahsenine düşmüş gibi tek hecenin diyarına yolculuk etmeye başlayışım belki,isminin manasından doğan ufuk oluşundaydı ah dertsiz başıma dert edilmiş hayali tebessüm goncası açan okutamadığım mektupların dikenliği şimdi gözyaşımın gölgesine vuran dizelerin rengi secde sonrası duam’sın hep ama ama dururken bir köşe de bunca vaktin olasılığı tenimde ki hasretin nasıl incinmesin kahır, yıldızlarla odama düşmesin mevsimlere perçinli gönül kuraklığım ıslat şu yokluğunu sabah rüzgarında uyandır beni o goncanın açtığı en güzel masalla |