GECE BEYAZ GÜN SİYAH
Gece beyaz, gün siyah İstanbul’ da bu yaz
Bileklerimde kelepçe, duygularımda ayaz Saçlarımın her telinde hayatın zor yolları Denize bakan gözlerimde isyan sloganları Deniz kenarı benim evim gibi sıcacık İçinde umutlarımı beslediğim kafesler Evimin balkonunda saksılar ve topraklar Bir türlü dikemediğim sarı solgun çiçekler Gün siyah ve hüzünlüdür yaslı bir kadın gibi İstanbul’un ellerinde siyah güller büyürken Uzak hayalin perdesi, hayatım kör kuyu dibi Ay ışığı bedenimde kanlı yaralar açarken Gece beyaz Gün siyah bana ve İstanbul’a İstanbul’un seslerine aşina kulaklara Gece beyaz Gün siyah yok olup gidenlere Yok olmaya yüz tutan ışıksız güneşlere… |