SIRATŞiirin hikayesini görmek için tıklayın dört tekerin üstünde anneme adım adım... SIRAT ben ki, Kabil’ in göğsünden kopup gelmiş nefret damlası elimde tutuşmuş her kağıtta isyan kusuyorum aklım ki, zamanı en mutlu yerinden yırtmış düşlerim, sulak iklimlerin haylaz çocuğu içimin devasa yalnızlıklarında koşturup durur hayatım şiire bulaşmış recm edilmiş kelimelerim zihnim kanamalı taşlar altından bir bir çıkarıyor gerçeği dilim harfi harf üstüne koymak istemiyor ben ki ağız boşluğumda çalkalanmış acılar besleyen ömrüm, dudağımı mora uzatmış lehçem parça parça satırlar içinden geliyorum üstüm başım anlam karmaşası imgeler nehrinde yüzmüş soyum törpülenmemiş bedenim ruhum kırılgan ne sevdalar içmiş kirpiğim kaç kederin üstünden atlamış burkmuş göz bebeğini çeperimin sızlayan sesinde kaybolmuş benliği ben ki, şiirin rahminde büyüyen cenin hayatın doğumuna şahit 28.05.13 Nurgül OCAK |