ZEKİ KARGIN (25 Mart 1960- 20.Ağustos 1998)

“Sizler isterseniz bu ülkeye hilafeti bile getirirsiniz, ben istersem odunu da milletvekili yaparım” zihniyetinin hakim ve insan onurunun aşağılandığı bir ortamda 25 Mart 1960’da Mehmet Zeki Kargın dünyaya geldi. Her türlü kemliğe, açlığa, yokluğa, sömürüye, soygunlara, Menemen’de içtikleri kana doymayanlara, cihat çağrısında bulunan yobazlara karşı örgütlü olmaya özen gösterdi; onun içindir ki, lise öğreniminde Lise-Der yönetiminde yer aldı.Orta öğretimde öğrenci birliklerini oluşturdu. Toplumun Cumhuriyetin kural ve kurumlarına sahip çıkabilmesi ve aydınlanması için durmaksızın, yorulmaksızın halkevleri şubeleri açıyor ve yönetiminde bulunuyordu. Ölmek, doğmak kadar doğal bir olaydır, ama öğrenci liderlerini yaralamak, öldürmek, katillerini bulmamak da doğal hale geliyordu.Evet devletin tepesindeki kişi, üç fidanı idama götürüyor, “bana sağcılar suç işliyor, dedirtemezsiniz” cüretini gösteriyordu. Hatta ERDAL EREN’ in yaşını büyüterek idam sehpasına götürüyorlardı. 25 Nisan 1978 yılında MEHMET ZEKİ KARGIN kurşunlandı. Bağırsaklarından aldığı ölümcül yaralar yıllarca peşini bırakmadı. (Ama failleri hala bulunamadı.) Çektiği bütün acı ve sıkıntılara rağmen işkenceler, idamla yargılamalar,onu onurlu, sade, özverili, paylaşımcı yaşamından alıkoyamadı. Can Yücel’in şu dizelerini tekrarlayarak 20 Ağustos 1998 yılında aramızdan ayrıldı:
“Biliyorum razıyım cezama
Çalmadım öldürmedim ama
Ne yaptım biliyor musunuz Reis Bey?
Tuttum insanları sevdim.”
Babası, Halil Kargın.
Zeki ile ilk tanışmam Tuzluçayır Lisesinde oldu ve bana Sosyalizmi sevdiren yiğit gözü kara ve inanmış bir devrimciydi…Uzun boyluydu ve yeşile çalan mavilikte harika ve etkileyici gözleri vardı…Onun ölümünden haberdar olduğumda dünyalar başıma yıkılmıştı…Çankaya Belediyesinde grafiker olarak çalışırken birkaç kez ziyaretine gitmiştim. Devrimci olmanın zorluğu onu çökertmişti ama o vücudundaki o kurşuna rağmen hayatı ve devrimi çok seviyordu…Ve diyordu ki artık bu kurşun bana çok acı veriyor Kazım sanırım ameliyatla aldıracağım…Evet aldırdı ve ışıklara yol aldı…
Onun ışığı bizlere Sosyalizm yolunda hep ışık olacak…Yolun ışıklara olsun Zeki yoldaş…
Kazım Doğan

Aynı semtin çocuklarıydık biz,
Aynı semtin havasını soluyan,
Ve aynı semtin devrimci mücadelesini veren
Birer militanıydık halkın…
Ne faşizmin işkenceleri,
Ne de cellatların yağlı urganları yıldırabildi bizleri…
İşkenceler daha bir bileyledi,
emperyalizme ve onun uşaklarına karşı
haklı mücadelemizi...
Bozuk düzenin boynunda Keskin birer bıçaktık
Cellatlar astıkça bizi
Biz küllerimizden doğduk
hep boğazlarına dayandık emperyalizmin ve
Onun uşaklarının…
Aynı güneşin ,
Aynı ayın,
aynı gezegenin çocuklarıydık biz
Kültürlerimiz aynıydı bizim
Dosta hep gonca güldük
Düşmana baldıran çiçeği…
Sosyalisttik, devrimciydik, enternasyonalisttik
Yaşasın Halkların Kardeşliği dedik
Asıldık, vurulduk toprağa selam verdik
Yılmadık, yıkılmadık hep vardık
Ve biz sömürü düzeni ve haksızlıklar olduğu sürece
Hep var olacağız…
Ülkemizin tam bağımsızlığı için
Emperyalizme karşı tek vücut olarak
yer yüzünden kapitalizmi silene
Ve sömürü düzenini yok edene dek
sürecek mücadelemiz
ta ki;
Yer yüzü aşkın yüzü olana dek…

Kazım Doğan
(M.Zeki Kargın’a ithaf edilmiştir.)
25.05.2013