sen uyurken
yeniden, mavi mavi bakacağını bilsem
daha sık uğrardım sahile martıların yeniden tarayacağını bilsem saçlarını ve kıyıları yeniden döveceğini bilsem sakın beni yanlış anlama deniz mesele senin yüzün değil konuşmuyorsun ya öyle bütün gün, yarı uyanıkmış gibi yığılmışsın ya orta yere sen uyurken, gök karardı yağmurlar ritmini yitirdi belki bilmiyorsun sen uyurken günışığı uğramak nedir bilmedi sokağımıza pencereler bana mısın demedi rüzgarlara inat perdeler desen, hepten razı gibiydi sanki sen uyurken, ön dişlerini yitirdi gökkuşağı ve hiçbir masal uyutmadı bir daha çocukları şimdi ağzının kıyılarına bir güneş konsa ne iyi olurdu hani hani ne iyi olurdu göçmek nedir bilmese... |
deniz de öyle başını vuruyor sağa sola.
......çok güzel.