DÜŞTE KALAN
Gün akşamdır…
Gölgeler düşmüşse yollara, Uzaklarda, En uzak diyarlarda, Ateşe pervanedir İçli bir adamın hâtıraları. Adamın masasında mum, Dilinde türkü yanar… Ve karanlıklar anlatır En güzel masalları. Bir mum erirken Kendi sıcaklığında, Gölgesine acılar toplar. Odanın duvarında nem, Adamın yüreğinde gam var. Geçmiş günlerin sancısı, Vurur başına yastıklarda. Küflü yataklar içinde, Gecenin ağrısıdır Bir ölü kuş masalı. Hep gece yarılarında ve Uykulara dalınca. Düşerken çatılara sapan taşları, Gün artığı sesler yapışır bedenine. Taşlar büyüdükçe, İçinde sesler büyür durmadan. Ve sonra sabah olur; Adamın gözünde yaş Kuşların ağzında taş… |