İSTİNAFMutluluklarımız Göçebedir bizim Belki bu yüzden Gülmeye korkar olduk Mutlu anlarımız Ürküp kaçmasınlar diye... Kimseleri kırmadık Bilirdik kırıkların Nasıl can yaktığını Ayakkabımızı bağlamayı Öğrenmeden çok önce tattık Gözümüze toz kaçmış gibi yapıp Kimse görmeden ağlamayı.. Sürgün limanların Kırık iskelelerinde Bekledik Dumanı bile görünmeyen Sabundan gemileri... Biz rüzgarsız Ülkenin İpsiz uçurtmaları Elinde bekleyen Küçük elli Çocuklarıydık Azıcık rüzgar esse ip İp olsa esinti Bulamadık... Sustuk,susturulduk Vurulduk, kanadık Çoğunluk uyurken Biz hep saatin Tik taklarını duyduk... Ta ki! Birgün Yüzyıllık ağaç olan bedenimiz Baltalana baltalana Devrilinceye dek... Yıkıldığımız yerde Ne varsa Yok oldu gitti... Biz de Tomurcukalarımızı Taşıyan beyaz kuşlarla Az öteye Rüzgarlı bayırlara Güneşin gülümsediği Yere Filizlenmeye gittik... Esra TÜRKER - İSTİNAF |
Vurulduk, kanadık
Çoğunluk uyurken
Biz hep saatin
Tik taklarını duyduk...
Ta ki!
Birgün
Yüzyıllık ağaç olan bedenimiz
Baltalana baltalana
Devrilinceye dek...
Yıkıldığımız yerde
Ne varsa
Yok oldu gitti...
Biz de
Tomurcukalarımızı
Taşıyan beyaz kuşlarla
Az öteye
Rüzgarlı bayırlara
Güneşin gülümsediği
Yere
Filizlenmeye gittik...
Esra TÜRKER - İSTİNAF
Yüreğinize sağlık,mükemmel bir şiir okudum gönül sayfandan kutluyorum değerli hemşerimi.