yıldızı kızıl kızkızıl yıldızlı kız uçurum çiçekleri açmış göğsünde korkma beylerin fermanından yakınım diye suya bir yudum bile koyma ağzına şaraplar sağacaklar dallarından tütsüye tut köklerini dağ bulutu sansınlar iç gözlerindeki nemi susuzluğunu anlamasınlar mor yosunlar sür yıldızına köklerin kuruduğunda mit olmuş cümlesi sönmüşlerine bakıyoruz aslında hiçbir yıldızdan arlanma hangi kavimden olursa olsun hepsinin taşı dik bu kahpe çağın tek çizgisi kaldı mı silinmedik yeni eşilmişlerine aldanma sarıl kaya mezarlarına yıldızı kızıl kız harlanıyor zaman bahtı yıldız kız kasım |
ama kökleri çok eskilerde
...çok çok güzel Kasım şairim, hürmetler.