Yalnızlığa Sadık YaşamakNeden beni yalnız bırakıyorsunuz? Neden hep yalnız kalıyorum ya? Belki yalnız doğduğum için; Belki de 666 sene yaşayıp 1845 yılında öldüğüm için… Çok yalnızdım ve toprak bile paylaşmadı yalnızlığımı; Toprak beni kabul etmedi… Etmedi… Yalnızlık benim kaderim mi ya? Neden beni yalnız bırakıyorsunuz; Bu uykusuz ve uğursuz gecede? O kadar yalnızım ki gözlerim kör oldu; Bu yüzden göremiyorum çevremdeki kalabalığı; Hissedemiyorum başkalarını Paylaşamıyorum yalnızlığımı… Git… Sen de git… Kalsaydın üzülürdüm zaten… Yalnızlığımdan ayrılacağımı düşünürdüm… O kadar alıştım ki yalnızlığa; Yokluğunda yerini dolduracak bir varlık tanımıyorum. Toprağın bile kabul etmediği bir dünyada Beni bırakmayan tek şey yalnızlığımdır… Bu yüzdendir ona bu kadar sadık olmam… |