NASİHAT...
Bir tepeye çıktım diye övünme
Hangi rüzgar attı seni oraya Mağrurlanma kalabalık önünde Aynı rüzgar indirir düz ovaya Çukurlar var ovadan da derinde Tepe üstü dikilenler bir hayli Belki kabul etmez yerin dibi de Ebedi yaşarsın bitmez zevali Düne bir bak, gariban bir kul idin Yırtık yaka kolsuz ceket üstünde Dibine de ışık vermez mum idin Aç karnına olamazdı lüksün de Şimdilerde bir tuhaflık var sende Burnun kaf dağından gül koklamakta Bunu gören herkes, seni seven de Hallerine kuşku ile bakmakta “Ben” diyorsun başka lafın yok gibi Hiçbir kulun kıymeti yok karşında Şişinirsin meziyetin çok gibi Bak aynaya, sıradansın aslında "Marifetin yüksek" derler, aldanma Beğenilmez haller, söylediklerim Kırıp döküyorsun, lafla, tavırla Tevazu erdemdir, demek isterim İnsanda yücelik tanrı vergisi Tanrı olamazsın, kul olmayı bil Gönlünde bitmişse insan sevgisi Zaten kavga, zulüm, insanlık değil Pişman olur musun bilemiyorum Üzdüklerin göz önüne gelince Huzur duyar mısın bilemiyorum Gece yastığına başın değince Kolay verilir ya öğüt dediğin Alması da en zor olan elbette Aman dikkat, bugünlerde ektiğin Günü gelir, seni bekler nöbette 22.05.2013 |
Hayatta ne ekersen onu biçersin.....
Tutulası çok güzel nasihatlardi....
Kutlarım yüreğinizi ve kaleminizi.....
Saygılar.....