Sınırdayım
Ağlamak yok artık
Yaşlarım sınırda durmuyor bir nevi Tutmaya çalışıyorum damlalarımı Dilerim bir damlacık gelmez ardından Gözyaşlarım yuvasını doldurdu Peki, Ya acılarım ? Neden durmaz mihnetlerim Yok mudur Ya Rab bunun sınırı Bilinmezlerle boğuşuyor düşüncelerim Dökülüyor dilimden tek tek fikirlerim Kifâyetsiz kalıyor artık bahanelerim Yitirdi mânâsını sebepsiz gözyaşlarım Konuşmak da acıtıyor artık yüreğimi Susmak tesellimdir evvelden beri Düşünmek... Sahip olduğum tek hürlük Maziyi bastıran, bana ait olan duygum Hücrelere atıldı itirazlarım Hayata çerçeveden bakmak gibi Gördüğüm kadar yaşıyor Duyduğum kadar biliyorum *Enes Demirci* |