ANLAMINI YİTİRMİŞ MASALLAR
Kalbim sustu mu sanıyorsun
Sen Kaf Dağları’na göçünce Bu masal biter mi sandın? Olmadı sevdiğim, olmadı işte Bu sefer bu masal, mutlu sonla bitmedi Evet, evet bitti ama acı verdi Değişmiş artık masallar Eskimiş tüm sevdalar Hayatlar bile eskimiş artık nedense Mutlu sonla biten her şey Yitirmiş benliğini güzelce... Susmalı diyorum sen kokan kelimeler Evet susmalı, yapmalıyım bunu Sensiz kelimeler sözlüğüne dönüştü anadilim Susmuyor kelimeler, susmuyor işte Hep sen kokular dudaklarımdan dökülenler Kapatıyorum gözlerimi, açamıyorum Biliyorum ne zaman açsam gözlerimi Sen gülüyorsun benden çok Bende bundan korkuyorum sevdiğim Korkuyorum işte... Ne zaman sana ulaşsa ellerim Yarı yolda kesiyorlar bileklerimi Geriye sadece bende kalan hislerin Buğulu buğulu bakan gözlerin Ama yine kimseler bilmiyor Bilmesin kimseler, bilmesin yaşadığımızı Ben seni onlarla sevmedim ki Ben seni kendimce, kendimle Küçücük yüreğimle sevdim O yüzden bilmesinler işte... Yıkık dökük hayalleri barındırıyor kalbim Gerçek olup olmadığı bilinmeyen umutları Parça parça olmuş kalplerimiz Yıkılmış tüm hayallerimiz Kolay olmadı ama yaptılar işte Öyle alışmıştım ki sana Öyle sevmişti ki ellerim ellerini Ya o gülüşünü, ya gülen gözlerini Çok sevmişti kalbim kalbini Pamuk prensesin tükeniyor artık yar... Yaşattığın öpücügünle ölüyor Bu masal da yalan, bu masal da bitti Hayalleri yüreğinde, elleri koynunda Bu masal da acı sonla bitti, bitti işte Hazel YALÇIN. |
Ey ahu bakışlım
Elimi uzattığım kadar,
Yüreğimin çarptığı kadar....
Bana yakın olsaydın
Ne olurdu sanki...!!!
Bunca gidilen yolların
Sen diye aşılan dağların....
Öte ucunda uçurum olmasaydın,
Hayallerimi bir şişeye hapsetmeseydin.
............................................yoruma değer bulduğum gönül sahibini kutlarım.......