HEP YEKşimdi değiyorsa tenime gece ürkek bir gölgeye sığınıyorsa güvercinler mahkum etmişse beni sana bir düşü içimde yırtan zaman gülüşler boyu toprak altındaysa acılar merhabayı küstüren yağmurlar yağar bu kente aklıma kurulan darağaçlarında asılır avuntular sahaf artığı kitaplara düşülmüş dip notlara benzer sahtesi gerçeğini aratmayan yalan dokunuşlardan doğan anlam acizliğinde dekor aşklar yanık sözcüklerin mısralar boyu döküldüğü bir hasrette vurulmuş yatar umut dört bir yanından sensizlik sızar azar azar uyuşur yüzümde yakamoz artık köşelerini kaybetmiş bir zardır yalnızlık hep yek ihtimalini kendinde büyüten ALİ RIFAT ARKU 20/05/2013 İSTANBUL |
SEVGİLERİMLE...