Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
şiirler
uranus
5,0 / 8 kişi ·3 beğenme · 4 yorum · 1051 okunma
şiirlerbütün izler kürenmiş yol sorma benden şiirlerin en içlisine bin kadın gözlerin sönmüş bedenin ağır hem nereye gideceksin ki bu kadar kar tutmuşken saçların biliyor musun atlantis kuşlarının sonunu yol işlenmiş kanatlarına doğmadan uçarak ölürler batık ülkelerinin uğruna ehil anaçlardan yol yordam sormadan benden yol sorma kadın yolun önünde tuzağına bin şiirlerin aldırma yediğin kurşunlara kanatların ellerinde şiirlere şiirlere bin kadın top yap saçlarını dalgalanmasın sırtına al ilk aşkı yaşadığın şehri bu kadar şiir nafile karalanmasın kasım |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
şiirler şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
uranusSayfamda olmasından onur duyduğum bir şiir,sağol kibritçi.
sayfamda olmasından onur duyduğum bir şiir,sağol kibritçi.
Cevap Yaz
mükemmel bir şiir, o kadar çok boş şiire abartılı yorumlar ve beğenmeler gördüm ki hala daha bu güzel şiir okunup beğenilmemiş bile... hiç kimse şiirin güzelliğine önem vermiyor sadece duyguya önem veriliyor ve onlarda şiirlerini alıp kanatlarının üstüne terki diyar eylesinler edipliği. derin anlamlı ve sanatlı şiiriniz için kutlarım sizi
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
teşekkürler,cesaret verdiniz bir mekanikçiye,saygılar.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 19.5.2013 22:13:16
Puan
: 40.0 / 8 kişi
Okunma Sayısı
: 1051
Yorum
: 4 yorum
Beğeni
: 3 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
hem annesiz doğuyor güneş
şahidi kuşlar
duvarın ucuna konan serçe
günlendikçe büyümüyor taşlar
çocukmu çocuktu ellerim
güneşi elledim ölecektim üşümekten
alıp götüreceklerdi
ak kağıda sarar gibi tütün
sonrasını bilemem
belki
tozlar kaçardı evlerin gözlerine
pencereler kırpılırdı
sokaklar akar
resimler çekilirdi çerçevelere
kağıda dökülürdü kızılırmaktan açılan söz
yitmek hep bahane
öyle mahzun bi sıtma tutardı sonra
kininsiz
tumturaklı bi çaresizlik manzumesi sayıklardı
duvarın girhaçık pepuk sesi
usülden bi yağmur yağardı
anadandoğma umarsız
zifiri sarı bi tren geçerdi şafağın tam ortasından...
yitmek bahanesidir yaşamanın...şiirde ortakçısı...