21
Yorum
30
Beğeni
0,0
Puan
1782
Okunma

İçleri mahşer yeri yandılar diri diri
Umur kime işliyor anne -baba sersefil
Akıl almaz vahşette yol alırken ileri
Sabır ya Rab’bim sabır, dayanmak mümkün değil.
Umudun ölen sesi can arbedesindeyken
Nasıl feryat ediyor atinin siyah feri
Allah Allah nidası baki beldesindeyken
Göğsünün acısından ateş alır mavzeri.
Eşkıyanın kurşunu er ile hasbıhalde
Canilik kisvesine büründüğünden beri,
Besmelesiz işlerde şeytanla iştigalde
Daha kan… Kan diyordu dağların izbe yeri.
Katilin adı yokken müşteki olma derdi
Har ile alevlenen akıl almaz kederdi.
Yeter diyordu yeter askere pusu kurmak
Ellerinle boğarken, diline gelen sözü
Oğula benzer yüzün, önünde kıyam durmak
Ölüp ölüp diriltmek kolay mıdır bu özü.
Bağrına basmak var ya o evlat kokusunu
Hangi lisan anlatır candan öte canını
Fukara insanların bitimsiz korkusunu
Tarif bile mecalsiz, tüketmez zamanını
Yüzlerce kez yakacak belli ki bizi dünya
Toprağa gömecekse, devlet hakir yanını
Aynı tas aynı hamam, değişecekti güya
Vambir gibi içerken onca şehit kanını
Nasıl da hazmediyor böylesi katliamı
Zulümkâr tavırların istenmezken idamı.
16 Temmuz 2012 / NÜS