SİYAH BİR GÜL DÜ KEFEN...
Gün bitti güneş gizlendi karanlığa
suskun bir gölgeydi gece sıkışıp kalan bir kitap arasında sensizliğe yazılan bir şiirin en olmadık anında siyah bir gül dü son satıra noktayı koyan imzasızyla...! Yaprak yaprak dökülüyordu hazan kokusunu bırakıp rüzgara dudaklarda gizli bir öpüş sessizliğin ızdırabıyla hüzün düşerdi nefese sözlerin bittiğinde siyah bir gül dü gözlerin gözlerime değdiğinde...! Acımıydı yoksa bitimsiz bir sancımı belkide yitik bir düştü avuçlarda kalan dikeniydi apansız sol yana batan siyah bir gül dü yara sürekli kanayan...! Mutluluk gözlerine adanmaktı ömür ayak dibine hüznü eşkiya_ydı yarım yamalak bir seyirde vuslat mahşerde siyah bir gül dü kefen bana ellerinle giydirilen...! ___HÜZÜN BULUTU___ Gül olmak gül olarak kalabilmek o yürekte... hele ki siyah bir gül bir çok insan gül değil mi ya kırmızı ya pembe olsun der... ama siyah gül öyle mi? gönül gözüyle görebilsek ne güzel olurdu... o zaman katlanırdık batan gülün dikenine acıtmazdı yüreğimizi... razı gelirdik gölgesine bile... ___Son EylüL___ ... |
hele ki siyah bir gül
bir çok insan gül değil mi ya kırmızı ya pembe olsun der...
ama siyah gül öyle mi?
gönül gözüyle görebilsek ne güzel olurdu...
o zaman katlanırdık batan gülün dikenine acıtmazdı yüreğimizi...
razı gelirdik gölgesine bile
ben diliyorum ki sevdiğimizin gönül gülüzarında tek kalmış siyah gül olalım...
siyah olsun... narin olsun hepsinden önemlisi sonsuz olsun...
geç kalmış açan siyah güller var
bizlerde geç kalmayalım...
yüreğinize sağlık hocam...kaleminiz daim olsun..sevgimdesiniz..
son eylul tarafından 11/30/2013 12:37:08 AM zamanında düzenlenmiştir.