Bir aşkı sen mi yaşadın Mecnun,
Gel de şu dumanlı başı bir gör,
Aslının adı çıkmış, bil ki Kerem’den,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Dağ yamacı yüce olur çıkılmaz,
Aşk adamı yorar; ama bıkılmaz,
Ne yaparsan yap, ora da sökülmez,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Baktığıma bel ki kimseler bakmaz,
Kimisi, elli kız götürür, kafaya takmaz,
Aşklar vardır, beni yaktığı gibi yakmaz,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Mecnun senin ki aşk mı ki? Sadece destan,
Gördün mü için de, o olan, pembeli fistan,
Eridin mi yağ gibi, koca bir ömür, yastan,
El sormaz halimi, bari sen sor…

İçin de fışkırmayı bekleyen neyin vardı,
Misk - amber kokusu ile ruhumu sarardı,
Onun olduğu kara kışlar, sanki bahardı,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Mecnun demişler sana, hikayesi Leyla,
Okuduk – dinledik, görmedik fayda,
Bekle dediler döner, günleri say da,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Aşk var, aşk cık var, kanıp - kandırmaca,
Seninki destan ise, benim ki bir bulmaca,
Bana ettiğini bir bilsen, resmen yormaca,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Sevda ya düşmüşüz, onun aşkı azdırır,
Ya dereye atar, ya çöller de gezdirir,
Benim gibi belki, o kimleri bezdirir,
El sormaz halimi, bari sen sor…

İşte Mecnun gardaş, aşkım bundan ibaret,
Sevda illeti sana mı geldi, beni de fark et,
Kavuşmak istedim çok, olmuyor kısmet,
El sormaz halimi, bari sen sor…




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

11.11.2012