İntihar Kaçamakları
İtiraz ediyorum uykuya,
Bu gece bizim olsun ... Azrail perdeleri yokluyor usul usul, Bense kendi halimdeyim hala Ana rahmine kara kalemle çizilmiş davanın hüznünü dokuyorum avuçlarına. Eylül intiharın beşiğinden dönüyor. Yağmur yağmamak için direniyor ellerinden Ve şehir, Karanlığa saplanıyor gözbebeklerinde. Ayakların Komşu halılarının altına süpürüyor gözyaşlarını Her misafir bir parça kapıyor senden Cilalanıyor cümleler gözyaşlarınla Her kadına dokunuyor, gözyaşların Bir annenin ayak tabanları kanıyor Cennet alev alıyor... Gönlü yağmurlu yar İtiraz ediyorum uykuya Bu gece Ve son gece Bizim olsun Şehir kabul etmiyor beni Kaçışımı kendinden bil, ihtilal her aşkın helalidir... -Osman Palabıyık |