Sevgi bir inanç davranışıdır. İnancı az olanın sevgisi de azdır. ERİCH FROMM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
İnfâk
micingirt
5,0 / 15 kişi ·14 beğenme · 10 yorum · 2857 okunma
Okuduğunuz şiir 10.5.2013 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
İnfâk
Yetim mazlum mahçup muhtaç insanların mutlu olduğunu görmek paha biçilemez bir duygu ve bunun için uzanan eller, yapılacak yardımın işte tam zamanı diyor ve bir şiirimle saygılar sunuyorum…
İnfâk Gizli veya açık zekât sana hak Allah’a verilen kıymettir infâk Bedbaht hatırlamaz ancak son güzü Ve kimsesiz yetim naçar öksüzü Verenlere yoksul muhtaç yâr olur Vermez isen hesap ağır zor olur Yüz daneli yedi başak dal gibi Verenlerde sükût seyir hâl gibi Mâna bilmez âyet hâdis düz gelir Akıbet ahmağa pek gündüz gelir Kulun hakikati amel ve niyet Mülkünü taksimdir O’na ünsiyet Fâzilet sünnettir belki bâzan farz Mirasçılar bu gün belki karışmaz Paylaşırken yarın ne der her biri Kopar gider o gün idrâk zinciri Sükûnettir infâk izâh bin türlü Her şey Onun Ondan gelir mühürlü Rabbinin katında mükâfat ara İnf3ak edin infâk der hep Bakara Hâ cömert desinler olmasın ama Gösterişe ihsan irfân harcama Kul vermekle huzur bulur var olur Vermeyi unutan isyankâr olur Meltem rüzgârları infağın eri Ver diyor ver diyor tevhid sesleri Verenler fer katar her an ferine Kucaklar âşk ile bakmaz derine Muhabbet tüllenir akar yaşında Allah’a çağırır duâ peşinde Ölüm ve ötesi anlatmak işim İnfâkta hayır var koşun kardeşim Şükrü eda etmek gerçekte bu ya Hakk’ın takdiri var yatma uykuya Bak gör hakikatte ne insanlar var İnfâkla var oldu o kahramanlar Varlık ve yoklukta düşme ifrata Kendine vakıfsan gel uy fıtrata Almadan verenler hep erecektir Ölmeden ölenler dirilecektir... 09.05.13 Bursa Ömer Ekinci Micingirt |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İnfâk şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
micingirt
Cevap Yaz
KAFKASİ
11 Mayıs 2013 Cumartesi 22:37:01
Ömer Ağabeyim Yüreğine sağlık, kalemin daim olsun..
Kutlarım Saygılarımla..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Kutlarım Saygılarımla..
ALLAH RAZI OLSUN NUR MUHTEREM,SAYGILAR...
Saynur Baysal Öztürk
11 Mayıs 2013 Cumartesi 18:34:11
Kaleminize, kelâmınıza sağlık. Çok güzel bir konuyu çok güzel dile getirmişsiniz, Ömer Bey.
Selâm ile.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Selâm ile.
kayıpkentli
11 Mayıs 2013 Cumartesi 02:12:22
İnfak şiiriniz için ellerinize sağlık...
İnfak kavramına bir katkı olması için şunu belirtmek isterim acizane:
"İnfak” kavramının “nifak” ile aynı kökten olması nedeniyle, Medine’ye gelindiğinde infak ile münafıkın birlikte kullanılmaya başlanması bu açıdan manidardır.
Sözlükte NFQ kökü mastar olarak “tükenmek, bitmek, kalmamak” demektir. Harcamak, sarf etmek, tüketmek (infâq), çok harcayan, çok tüketen (minfâq), tünel (enfâq), masraf, harcama, gider (nafaqa), Arap tavşanı (jerboa) veya tarlafaresinin yuvasına girip çıkması (münâfega), iki yüzlülük, bir öyle bir böyle görünen (münâfıq) kelimeleri bu köktendir…
Medine döneminin ilk yıllarında nazil olan Ankebut suresi, Kuran’da “münafık” teriminin iniş sırasına göre ilk geçtiği yerdir (10-11 ayet). Kuran bu terimle ele aldığı karakteri Arapların “jerboa” dedikleri tavşana veya tarlafaresine benzetiyor. Bu tarlafaresi kendine iki yuva yapar, birinde tehlikeli bir durum olursa hemen diğerine geçerdi. İşte tarlafaresinin bu davranışını iman konusunda da kimi insanlar yapınca onlara münafık dendi. Bunların da biri içte biri dışta iki yuvaları bulunur. Bakarlar durum hangisinde iyi ise ona girerler. İman yuvası tehlikeye maruz kalır, sıkıntılı olmaya başlarsa hemen orayı terk ederek küfür yuvasına geçiverirler. Duruma göre işlerine hangisi geliyorsa ona giriverirler. Sabit bir yuvada sebat göstermezler. Daima yedekte yuvaları bulunur…
Keza “tükenmek” anlamına gelen infâq ile nifâq aynı kökten olduğu için, biri iki diğeri tek yuvası olanların karakterini betimler. İki yuvası olanlar içten tükenmiş, bitmiş, kof veya zayıf inançlı oldukları için sıkıntıyla karşılaşınca hemen yuvayı terk ederler. Onların bu davranışına nifâq denir. Tek yuvası olanlar ise içten güçlü, kavi, sağlam inanca sahip oldukları için yuva değiştirmezler. Bulundukları yuvalarında sebat eder, güçlüklere göğüs gererler. Böylece güçlü imanları onların direnmelerini, yuvayı terk etmemelerini sağlar. İçten içe tükenmiş olmadıkları için buna gerek duymazlar. Bilakis ellerindekini başkası için harcayarak tüketirler. Buna da infaq denir. Bu harcama aslında maddî veya manevî olarak tükenmiş olanları güçlendireceği için görünüşte malın tükenmesi (infâq ) gibi görünen, gerçekte ise tükenmişliğin (nifâq) ortadan kaldırılmasına dönüşür…" (İ.Eliaçık)
Şiirinizin sesine acizane bir katkı olması için:
http://www.adilmedya.com/infak-siiri-h36702.haber
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
İnfak kavramına bir katkı olması için şunu belirtmek isterim acizane:
"İnfak” kavramının “nifak” ile aynı kökten olması nedeniyle, Medine’ye gelindiğinde infak ile münafıkın birlikte kullanılmaya başlanması bu açıdan manidardır.
Sözlükte NFQ kökü mastar olarak “tükenmek, bitmek, kalmamak” demektir. Harcamak, sarf etmek, tüketmek (infâq), çok harcayan, çok tüketen (minfâq), tünel (enfâq), masraf, harcama, gider (nafaqa), Arap tavşanı (jerboa) veya tarlafaresinin yuvasına girip çıkması (münâfega), iki yüzlülük, bir öyle bir böyle görünen (münâfıq) kelimeleri bu köktendir…
Medine döneminin ilk yıllarında nazil olan Ankebut suresi, Kuran’da “münafık” teriminin iniş sırasına göre ilk geçtiği yerdir (10-11 ayet). Kuran bu terimle ele aldığı karakteri Arapların “jerboa” dedikleri tavşana veya tarlafaresine benzetiyor. Bu tarlafaresi kendine iki yuva yapar, birinde tehlikeli bir durum olursa hemen diğerine geçerdi. İşte tarlafaresinin bu davranışını iman konusunda da kimi insanlar yapınca onlara münafık dendi. Bunların da biri içte biri dışta iki yuvaları bulunur. Bakarlar durum hangisinde iyi ise ona girerler. İman yuvası tehlikeye maruz kalır, sıkıntılı olmaya başlarsa hemen orayı terk ederek küfür yuvasına geçiverirler. Duruma göre işlerine hangisi geliyorsa ona giriverirler. Sabit bir yuvada sebat göstermezler. Daima yedekte yuvaları bulunur…
Keza “tükenmek” anlamına gelen infâq ile nifâq aynı kökten olduğu için, biri iki diğeri tek yuvası olanların karakterini betimler. İki yuvası olanlar içten tükenmiş, bitmiş, kof veya zayıf inançlı oldukları için sıkıntıyla karşılaşınca hemen yuvayı terk ederler. Onların bu davranışına nifâq denir. Tek yuvası olanlar ise içten güçlü, kavi, sağlam inanca sahip oldukları için yuva değiştirmezler. Bulundukları yuvalarında sebat eder, güçlüklere göğüs gererler. Böylece güçlü imanları onların direnmelerini, yuvayı terk etmemelerini sağlar. İçten içe tükenmiş olmadıkları için buna gerek duymazlar. Bilakis ellerindekini başkası için harcayarak tüketirler. Buna da infaq denir. Bu harcama aslında maddî veya manevî olarak tükenmiş olanları güçlendireceği için görünüşte malın tükenmesi (infâq ) gibi görünen, gerçekte ise tükenmişliğin (nifâq) ortadan kaldırılmasına dönüşür…" (İ.Eliaçık)
Şiirinizin sesine acizane bir katkı olması için:
http://www.adilmedya.com/infak-siiri-h36702.haber
Allah razı olsun,zahmetiniz için tşkler...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 10.5.2013 09:37:20
Puan
: 75.0 / 15 kişi
Okunma Sayısı
: 2857
Yorum
: 10 yorum
Beğeni
: 14 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.