ey Yunus,
yeter bir çift gözdeki esirliğin,
kulak ver üflenen ruhuna,
kaderine razı ol ki,
dinsin nefsinin heva heves rüzgarları,
koşarsın uhdelerinin ardında amma,
koruyanı görmek değil midir aslonanı?

ey Yunus,
yeter maddedeki sürgünlüğün,
kulak ver üflenen ruhuna,
maddenin arkasındaki manayı gör ki,
dinsin nefsinin ulumaları,
kendini ateş sayarsın amma,
pervanelik değil midir aslonanı?

ey Yunus,
yeter zindandaki mahkumluğun,
kulak ver üflenen ruhuna,
yunusluğa razı ol ki,
bitsin ben deyişlerin,
aşk aşk diye gezersin amma,
Leylayı bulmak değil midir aslonanı?

ey Yunus,
kaderine razı olan odur ki,
Allah’tan razı olmuştur,
kaderine razı olan odur ki,
nefsinin hengamesinden kurtulmuştur,
Allah’tan da razı olan odur ki,
varmıştır aşkın en zirvesine...

gerisi,
bir oyun eylence...

Yunus AKKUŞ