Gün büyüdü büyüdü kendi boyunu aştı Uzayan kollarından biri Ay’a dokundu Hoş geldin dedi Ay, gün buzdağına ulaştı Adetten karşılama mimiklerinde dondu Bir anda tebessümü yutağına dolaştı Seheri bekliyorken gece epey uzundu Donmak istemiyordu zira sona yaklaştı.
Kıyamet gibi insan kaynıyordu batından Mahşer yeri sanıp da öyle durup kalmıştı Toprak fışkırıyordu topuğunun altından O koskoca meydanda mahlukat ufalmıştı.
Her gece bir kâbusun peşine takılınca Karabasan çöküyor besbelliki bedene Şüphesiz, görünüyor uzaktan bakılınca Kalkmayı düşünme Gün, bacağın taştan gene Bilirsin sesin çıkmaz üstüne yük kalınca Aynı anı yaşama, topyekûn baştan gene Acelen ne, gidersin karanlık dağılınca.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
_KÂBUS_ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
_KÂBUS_ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kıyamet gibi insan kaynıyordu batından Mahşer yeri sanıp da öyle durup kalmıştı Toprak fışkırıyordu topuğunun altından O koskoca meydanda mahlukat ufalmıştı.
Her gece bir kâbusun peşine takılınca Karabasan çöküyor besbelliki bedene Şüphesiz, görünüyor uzaktan bakılınca Kalkmayı düşünme Gün, bacağın taştan gene Bilirsin sesin çıkmaz kapana kısılınca Aynı anı yaşama, topyekûn baştan gene Acelen ne, gidersin karanlık dağılınca.
8 Mayıs 2013 / NÜS
Anlamlıydı üstadım severek okudum Yüreğine kalemine sağlık Selamlar.............
Gün büyüdü büyüdü kendi boyunu aştı Uzayan kollarından biri Ay’a dokundu Hoş geldin dedi Ay, gün buzdağına ulaştı Adetten karşılama mimiklerinde dondu Bir anda tebessümü yutağına dolaştı Seheri bekliyorken gece epey uzundu Donmak istemiyordu zira sona yaklaştı.
Kıyamet gibi insan kaynıyordu batından Mahşer yeri sanıp da öyle durup kalmıştı Toprak fışkırıyordu topuğunun altından O koskoca meydanda mahlukat ufalmıştı.
Her gece bir kâbusun peşine takılınca Karabasan çöküyor besbelliki bedene Şüphesiz, görünüyor uzaktan bakılınca Kalkmayı düşünme Gün, bacağın taştan gene Bilirsin sesin çıkmaz kapana kısılınca Aynı anı yaşama, topyekûn baştan gene Uyanınca gidersin karanlık dağılınca.
Gün büyüdü büyüdü kendi boyunu aştı Uzayan kollarından biri aya dokundu Hoş geldin dedi ay, gün buzdağına ulaştı Adetten karşılama mimiklerinde dondu Bir anda tebessümü yutağına dolaştı Seheri bekliyorken gece epey uzundu Donmak istemiyordu zira sona yaklaştı.
Kıyamet gibi insan kaynıyordu batından Mahşer yeri sanıp da öyle donup kalmıştı Toprak fışkırıyordu topuğunun altından O koskoca meydanda beşeri ufalmıştı.
Her gece bir kâbusun peşine takılınca Karabasan çöküyor besbelli ki bedene Şüphesiz görünüyor, uzaktan bakılınca Kalkmayı düşünme Gün, bacağın taştan gene Bilirsin sesin çıkmaz kapana kısılınca Aynı anı yaşama, topyekûn baştan gene Uyanınca gidersin karanlık dağılınca. kutladım güzel şiiri
kaleminize yüreğinize sağlık tebrik ediyorum
saygılar sunuyorum..