ÇOCUKTUK•
Zamanı tutamıyor ellerimiz
içimiz dolu yine içimizle ağlamaktı biraz, belki de sevmek aylar büyürken, aynıydı avuçlarımız ilk günkü gibi çocuktuk hatta adımız ikiydi, aşkımız bir sen kadınım, ben adamın yüzümüzde saklayıp gülerek ele verdik kendimizi Aşk tadında ki yalnızlığımız papatya koktu her defasında akşamüstlerini hep beraber sevdik küçük bir aşk, zaman içinde daha da küçücük …samettaydas 27 mart 2010 cumartesi |
Unutuş. Sensiz yaşama merhaba derken
Kıyımdasın
Bir boşluğa düşerken
Küçük gelir geçmiş birden
Hüzün dehlizlerinde
Kederi boğulmanın
Yenilenme
Kaderde sensiz varolmanın
Ağıtı aşkın
Ağıtı pranganın ...
Eskiden yazmıştım.Sizin şiire uydu sanki...
Tebrikler dost kalem, harikulade bir şiirdi
Saygım her daim