BIRAKTIN BENİ SENSİZLİKTE•
Terk ederken yolcu edemedim seni
affet..! hatta beni kendi şehrinde benim yabancı olduğum bu şehirde terk ettin! tam da orta yerinde hayatın hayatımı böldün tam da birleştirmişken iki yakasını sözlerinden ayırdın kelimeler arası boşlukta kaldın araya ne koysam şimdi tutmuyor biliyorum birbirinden ayrık sözcükler ikiye yarılmış toprak gibi bir yanı başka tarafta kalınca araya dolan kirli sular lekelemiş aşkı üzgünüm..! tam da dökülecekken sevgim dilimden kapattın ellerinle kelimelerimin ağzını diktim hayallerimi iç içe, çıkamadılar gözlerinden dışarı, seremedim gözlerine hepsi bir parça bencil, bir parça yaralı, bir parça çocuk, sana yaptığı huysuzluklardı üzgünüm..! giderken seni yolcu edemedim içinden gönderirken beni sormadın bana bana bakmadın bile benim şehrimde, senin bilmediğin şehirde bıraktın beni sensizlikte...samettaydas 2010 çarşamba |
Göze alamaz insan, yüreklilik gösteremez yoksulluk çekiyorsa varlıkta.Ansızın yok olacaksa bir şehirde sevilen, ansızın yaşamadı olacaksa da ve yaşam da O'nsuz sürdürülmek zorundaysa da ansızın yaşamıyor o anı olur insan. Ne unutabilir ne uğurlayabilir bu yokoluşun ardından...
Hemşerim, yine güzeldi yine duygu yüklü dizelerdi.
Kutlarım yürekten
Saygım her daim