AYDINLIK DÜŞLEREllerim göğe açık, yıldızlar öyle yakın ki Titrek ışıklarını içiyorum yudum yudum… Aniden geldi ayrılık, gönlüm öyle şaşkın ki Teselliyi gecenin siyah örtüsünde buldum… Yorgun yazı kovalıyorken sarışın bir eylül Döküyordu yapraklarını gözlerinde hüzün. ‘’Artık yoksun’’ diye, içimde açan kızıl bir gül Kendisini kurban etti, sert rüzgârına güzün… Hep ayrılık şiirleri okurdum gidişinde İçinden ok geçmiş kalpler çizerdim ağaçlara Yalnız ben miyim bahtsız, bilmem bu gönül işinde Dertlerimi anlatırdım dağlara, yamaçlara… Saçlarının siyahına sevdalanan gönlümde Gittiğinden beri karanlık doğar güneşlerim. Gözlerinin rengi diye geceyi büründüm de Tek sığınağım oldu şimdi aydınlık düşlerim… SELAMİ ATEŞ |