ben zoru seçtimŞiirin hikayesini görmek için tıklayın hayatın renklerine
alıcı gözlerle bakmak ne demek sen ömründe başkasının ocağından alev ile gerçekten yandın mı hiç ve hatıralarında empatinin külü var mı zerre kadar söyle neyi anlatır duyulan sesler neyi anlatır gözlerden kalbe dolan inciler ne olur deme sakın bir daha kimin içindi, kalem ucu maviler 07.05.2013-Ahmet BOZTAŞ
hevesimden armağan
tırnaklarımın kenarındaki nasır huy işte hangi yöne dönsem her gece oraya bakıyor şu cılız gölgeler bile düşünüyorum da çok zaman olmuş benden geçeli aslında kendimden bir nokta sayılır keder siz aldırmayın çile rüzgarıma huzurdan yana neyim az benim bir ortam ki yıllar yılı hikayesine çok şahidim kayıp rüyaların harcamak kolaydı insanlığımı ben zoru seçtim bu yüzden hep ayaz yokladı bağrımı duygu sellerinden ıslanınca hatırası, üşümek oldu payımın o an hayal deryasından sahile köpük köpük dalgalar misali yolculuktu efkarım ah öncelikler, ah sorumluluklar yetişmek ne mümkün hayatın hızına elbette bedendeki terin mirası kuluç ne acı gönüldekinin yalnızlıktan ibaret sadece sırrına eremedim gizin konuşsan martaval, dinlesen bir yabancı ne olur anla kısır döngülerden başım dönüyor be hancı 07.05.2013-Ahmet BOZTAŞ |
Hikayesinde bile anlatılan sevgi özveri ve empati üçgeni.
Zoru seçmek varya kolaycıların anlayamadığı.
Herşey gelmiş yine de sevmeye dayanmış ustaca.
Bu duygularla okudum anlamaya çalıştım dizelerinizi hocam.
Saygılar dostluklar İzmir'den.